Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Na początku pomódlmy się słowami modlitwy, której nauczył nas Pan Jezus: Ojcze nasz, któryś jest w niebie...
A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni aż do skończenia świata. Mt 28, 20
Pan Jezus obiecał, że będzie zawsze z nami. Jest obecny dzięki liturgii Kościoła. Czym jest liturgia? Posłuchaj:
Msza święta rozpoczyna się procesją wejścia i śpiewem. To już od samego początku stajemy wspólnie do sprawowania liturgii. Wyrażamy przez to nasze pielgrzymowanie do Boga jako jedna wspólnota. Następnie czynimy znak krzyża, który przypomina, że źródłem zbawienia jest Krzyż Jezusa. Jest także wyznaniem wiary, że gromadzimy się w Imię Trójcy Świętej. Kolejnym elementem jest pozdrowienie „Pan z wami”, bądź inne. To takie liturgiczne powitanie zebranych i jednocześnie wskazanie Kto nas tu zebrał. Odpowiedź „I z duchem twoim”, to wyraz w obecność Chrystusa w osobie celebransa, który przewodniczy Mszy świętej.
Często w tym miejscu pojawia się krótkie wprowadzenie w liturgię, podanie intencji mszalnej. I tak od razu na marginesie. Kapłan może składać ofiarę Mszy świętej w jednej konkretnej intencji. Musi to być intencja dobra. Nie można zamówić mszy w intencji złorzeczącej drugiemu człowiekowi. Dotyczy to także wszystkich uczestniczących. Nie możemy modlić się o to, by Bóg uczynił jakąś krzywdę np. naszemu sąsiadowi, którego nie lubimy. Następuje także wezwanie do aktu pokuty. Aby nasza modlitwa podobała się Bogu, mamy stanąć przed Nim z czystymi sercami, wolnymi od przywiązania do grzechu. Mając jakiś grzech lekki, jest on nam odpuszczamy w spowiedzi powszechnej. Jednak trzeba pamiętać, że pełną jedność i czystość sumienia po grzechu ciężkim uzyskujemy tylko w sakramencie spowiedzi. Akt pokuty i wspólnie odmówiona modlitwa pokazuje wszystkim zebranym, że nikt z obecnych nie jest bez winy, bo każdy zgrzeszył „myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem”.
Kiedy jesteśmy już wspólnotą zebraną w Imię Trójcy, kiedy jesteśmy świadomi swoich grzechów i za nie przeprosiliśmy Boga, wyśpiewujemy nasze uwielbienie Boga. Hymn „Chwała na wysokości Bogu” towarzyszy nam w ważne dni, w święta, uroczystości i niedziele (poza niedzielami Adwentu i Wielkiego Postu). Odmówienie lub wyśpiewanie tego hymnu, to ukazanie radości zebranej wspólnoty. Ta radość ma wypływać z naszego wnętrza, z naszych serc.
Zwieńczeniem obrzędów wstępnych jest modlitwa, nazywana kolektą, odmawiana przez głównego celebransa. Nazwa kolekta pochodzi od łacińskiego słowa colligere, co oznacza zbierać razem. W tej jednej modlitwie zebrane są intencje wszystkich uczestników liturgii. Kapłan w imieniu wiernych staje przed Bogiem i przedkłada Bogu nasze sprawy. Przychodzimy na Mszę świętą z wieloma różnymi intencjami, z wieloma różnymi myślami, przynosimy cały bagaż naszego życia. Dlatego te wszystkie nasze sprawy kapłan powierza Bogu. Wszyscy wyrażamy naszą łączność w tej modlitwie, wypowiadając nasze „Amen”, czyli „Niech tak się stanie”.
Tak przygotowani możemy zasłuchać się w Słowo Boże. Ale o tym na kolejnej katechezie.
Na koniec obejrzyj dwa krótkie filmy. Pierwszy jest o Cudach Eucharystycznych, które są potwierdzeniem, że Jezus jest obecny pod postacią Chleba i Wina. To tylko film o miejscach w Polsce, w których Jezus zostawił nam dowód swojej obecności:
Drugi film przedstawia bł. Carla Acutisa, młodzieńca, który często mawiał: "Eucharystia jest moją autostradą do nieba". Jeśli zaciekawi cię postać bł. Carla, obejrzyj także inne dostępne na youtube filmy o nim.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz